Bir gün, askerler bir mahkümu meydana çıkarırlar.Suçu ağır olmalı ki,çok kırbaç vururlar.Derileri yaırılır, etlerinden kan sızmaya başlar.Lakin genç mahküm,birkere bile sesini çıkarmaz.Muhafızlar,dinlenmek için bir kenara çekilirler.Bu arada kalabalığın arasında meydana olan Bişr-i Hafi hazretleri,gence yaklaşıp sorar:
"Tahammülüne hayran kaldım"
"Nasıl ağlayıp bayılabilirim ki,kalabalığın içinde sevdiğim kız var ve şuan bana bakıyor ve beni görüyor"
"İyi ama Allah Teala,seni her an görüyor.Onun edebini gözetmeyi hiç düşünmedin mi?Allah Teala yarın ahirette,'Fazlasını istemiyorum ey kulum, sadece o kız için gösterdiğin gayreti,sabrı,edebi,aşkı,benim dinim için,benim rızam için niye göstermedin? Dese ne cevap vereceksin?
Genç öyle bir "Allah" der ki, kendinden geçer. O kadar kırbaca direnen vücut,bu ilahi aşka,bu Rabbinden utanma duygusuna takat getiremez.Muhafızlar yanına koştuğunda çoktan can vermiştir.